Πώς να λύσετε προβλήματα στύσης

Ο σύγχρονος άνθρωπος αποδίδει μεγάλη σημασία σε μια αρμονική οικεία ζωή. Είναι η βάση μιας ισχυρής και υγιούς σχέσης μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Και η στυτική δυσλειτουργία (η επίμονη αδυναμία ενός άνδρα να επιτύχει και να διατηρήσει επαρκή ένταση του πέους για φυσιολογική επαφή) το καθιστά σχεδόν αδύνατον, προκαλώντας στειρότητα, μοναξιά, κατάθλιψη, ακόμη και σοβαρή κατάθλιψη.

Πολλοί άνδρες με στυτική δυσλειτουργία δεν επισκέπτονται γιατρό, καθιστώντας δύσκολη την εκτίμηση του πραγματικού επιπολασμού της στυτικής δυσλειτουργίας. Σύμφωνα με Αμερικανούς γιατρούς, ο αριθμός των ανδρών άνω των 40 ετών που πάσχουν από κάποια μορφή στυτικής δυσλειτουργίας είναι 150 εκατομμύρια. Πρόκειται προφανώς για σοβαρό ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα.

Τα κύρια συμπτώματα της στυτικής δυσλειτουργίας είναι:

• μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας?
• αδυναμία ή απουσία νυχτερινών και πρωινών στύσεων.
• παρατείνετε το διάστημα μεταξύ της σεξουαλικής επαφής και της εμφάνισης στύσης.
• πρόωρη εκσπερμάτιση και μείωση της ποσότητας σπέρματος που παράγεται.
• μείωση ή απώλεια της αίσθησης του οργασμού.
• μακρά ανάκαμψη μεταξύ των στύσεων, αδυναμία να κάνετε ξανά σεξ.
• Αδυναμία επίτευξης και διατήρησης επαρκούς έντασης του πέους για διείσδυση.
• Σε προχωρημένες περιπτώσεις, αναπτύσσεται πλήρης ανικανότητα.

Για να καταλάβετε γιατί η στύση σας είναι εξασθενημένη, πρέπει να φανταστείτε τουλάχιστον κατά προσέγγιση τη διαδικασία εμφάνισής της εντός του φυσιολογικού εύρους. Υπάρχουν ψυχογενείς και αντανακλαστικές στύσεις. Το ψυχογενές πυροδοτείται από το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου υπό την επίδραση ερωτικών ερεθισμάτων (οπτικά, οσφρητικά, ακουστικά κ.λπ.). Η αντανακλαστική στύση εμφανίζεται όταν επηρεάζεται το πέος και τα κατώτερα μέρη του νωτιαίου μυελού και τα περιφερικά νεύρα είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξή του. Σε απόκριση στη διέγερση, το αγγειακό ενδοθήλιο απελευθερώνει μονοξείδιο του αζώτου, οι αρτηρίες διαστέλλονται, η ροή του αίματος στο πέος αυξάνεται απότομα, τα σηραγγώδη σώματα γεμάτα αίμα συστέλλουν τις φλέβες, εμποδίζοντας τη φλεβική εκροή και την στύση. Μια σημαντική προϋπόθεση για αυτή τη διαδικασία είναι το φυσιολογικό επίπεδο των ορμονών του φύλου. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση οποιουδήποτε από αυτούς τους μηχανισμούς.

Οι λόγοι για την ανάπτυξή του είναι πολλοί και ποικίλοι:

1. Η συντριπτική πλειοψηφία (60-70%) των περιπτώσεων στυτικής δυσλειτουργίας προκαλείται από παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος. Ανάμεσά τους η υψηλή αρτηριακή πίεση, τα ισχαιμικά νοσήματα, οι οξείες κυκλοφορικές διαταραχές στο ιστορικό. Τα αγγεία των γεννητικών οργάνων υπόκεινται σε αθηροσκλήρωση με τον ίδιο τρόπο όπως όλοι οι άλλοι. Η παθολογική στένωση των αρτηριών του πέους διαταράσσει τη φυσιολογική ροή του αίματος και προκαλεί στυτική δυσλειτουργία. Το χρόνιο στρες, η σωματική αδράνεια, το κάπνισμα, ο διαβήτης και η υψηλή χοληστερόλη έχουν επίσης αρνητικό αντίκτυπο, καθώς αυτοί οι παράγοντες από μόνοι τους προκαλούν υψηλή αρτηριακή πίεση και αθηροσκλήρωση.
2. Οι διαταραχές της νευρικής αγωγιμότητας σε διαφορετικά επίπεδα είναι μια κοινή αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας. Μπορούν να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα οξέων εγκεφαλικών επεισοδίων, όγκων και βλαβών του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, δισκοκήλης, διαφόρων νευρολογικών παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ.
3. Οι ενδοκρινικές διαταραχές έχουν επίσης μεγάλη σημασία. Πρώτα απ ‘όλα, ο σακχαρώδης διαβήτης και η διαβητική πολυνευροπάθεια, ο υπογοναδισμός, η παχυσαρκία, η παθολογία του θυρεοειδούς, καθώς και τυχόν ορμονικές αλλαγές που συνοδεύονται από μείωση του επιπέδου τεστοστερόνης στο αίμα.
4. Η επίμονη στυτική δυσλειτουργία μπορεί να σχετίζεται με τραυματισμούς, όπως κατάγματα πυέλου, σπηλαιώδεις βλάβες, ρήξη ουρήθρας, χειρουργική επέμβαση γεννητικών οργάνων.
5. Οι φλεγμονώδεις ασθένειες του ουρογεννητικού συστήματος (προστατίτιδα, ουρηθρίτιδα, κυστιδίτιδα) μπορεί να γίνουν χρόνιες ελλείψει κατάλληλης θεραπείας, οδηγώντας συχνά σε στυτική δυσλειτουργία και στειρότητα.
6. Πολύ συχνά, η στυτική δυσλειτουργία είναι αποτέλεσμα έκθεσης σε χημικές ουσίες. Μπορεί να είναι παρενέργεια από τη λήψη πολλών δημοφιλών φαρμάκων: ψυχοφάρμακα (αντικαταθλιπτικά, νευροληπτικά), φάρμακα που μειώνουν την αρτηριακή πίεση (βήτα-αναστολείς, διουρητικά), αντιισταμινικά, φάρμακα μείωσης των λιπιδίων, ορμόνες και άλλα. Η χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ έχει άνευ όρων αρνητική επίδραση στη δύναμη.
7. Σχετικά σπάνια, ψυχικές ασθένειες – νεύρωση, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια – είναι η αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.
8. Οι ψυχικές διαταραχές, παρά την τάση των περισσότερων ανδρών να δικαιολογούν την αποτυχία τους στο κρεβάτι, είναι η αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας μόνο στο 10% των περιπτώσεων. Σε νεότερους ασθενείς, αυτό μπορεί να οφείλεται σε παθολογική αυτοαμφιβολία και φόβο αποτυχίας. Οι στρεσογόνες καταστάσεις, η κούραση, η νευρική εξάντληση, τα προβλήματα στη δουλειά, η ρουτίνα της σεξουαλικής επαφής ή το αντίστροφο συγκρούσεις με τον σύντροφο, η κατάρρευση μιας σχέσης έχουν επίσης αρνητικό αντίκτυπο. Η καθαρή ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, σε αντίθεση με την οργανική, είναι περιοδικής, περιστασιακής φύσης, ενώ διατηρεί φυσιολογικές στύσεις το πρωί και το βράδυ, καθώς και τις στύσεις κατά τον αυνανισμό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η στυτική δυσλειτουργία δεν προκαλείται από έναν, αλλά από πολλούς παράγοντες ταυτόχρονα, δηλαδή είναι μικτής φύσης.

Η δημοφιλής αντίληψη ότι η στυτική δυσλειτουργία αναπτύσσεται με την ηλικία δεν έχει επιβεβαιωθεί από μελέτες. Φυσικά, η άμεση αιτία δεν είναι η ηλικία αυτή καθαυτή, αλλά η αφθονία των συννοσηροτήτων και η αναγκαστική λήψη μεγάλου αριθμού φαρμάκων.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από την αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας, αυτή η παθολογία απαιτεί ολοκληρωμένη εξέταση και θεραπεία. Η έγκαιρη ανίχνευση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι επιρρεπής σε φαρμακολογική θεραπεία στο 95% των περιπτώσεων. Ωστόσο, μόνο ένας στους δέκα άνδρες με στυτική δυσλειτουργία αναζητά επαγγελματική ιατρική βοήθεια. Οι περισσότεροι κατηγορούν όλο το άγχος ή ακόμα και προσπαθούν να κρύψουν το πρόβλημα προσποιούμενοι ότι όλα είναι καλά. Μπορεί να υποψιαστεί ότι ο σύντροφος πάσχει από παραβίαση της ισχύος, σύμφωνα με ορισμένα έμμεσα σημάδια: ένας άνδρας αποφεύγει το σεξ με διάφορες προφάσεις, αναφέρεται σε κακή υγεία, κούραση, γυρίζει σπίτι αργά από τη δουλειά, αγνοεί υποδείξεις, δεν ξεκινά ποτέ σεξουαλική επαφή. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να τον πείσετε απαλά να συμβουλευτεί έναν ειδικό – ουρολόγο ή ανδρολόγο.

Διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας

Η διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας στοχεύει στον προσδιορισμό της αιτίας της ανάπτυξής της και του βαθμού αλλαγής, που με τη σειρά του επιτρέπει τον ορθολογικό σχεδιασμό θεραπείας.

Ένα προσεκτικά συλλεγμένο και αξιόπιστο ιατρικό ιστορικό έχει μεγάλη σημασία. Στο πιο άνετο περιβάλλον για τον ασθενή, ο γιατρός προσπαθεί να ανακαλύψει πώς ξεκίνησε η ασθένεια, ποια θα μπορούσε να είναι η αιτία, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα ατομικά χαρακτηριστικά της σεξουαλικής ζωής, στην “κανονική” σεξουαλική επαφή, στην παρουσία και την ποιότητα του νυχτερινού πρωινού στύσεις κ.λπ.

Ακολουθεί γενική ιατρική εξέταση και εξέταση των γεννητικών οργάνων. Σημειώστε ότι η σοβαρότητα των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, η φύση της τριχοφυΐας, οι δομικές αλλαγές στο πέος και οι όρχεις, το σχήμα και η συνοχή του προστάτη αξιολογούνται με ψηφιακή ορθική εξέταση.

Όλοι οι ασθενείς υποβάλλονται σε ορμονικό έλεγχο. Μετρώνται τα επίπεδα τεστοστερόνης, προλακτίνης, γοναδοτροπίνης, οιστραδιόλης στο αίμα, ωοθυλακιοτρόπων και ωχρινοτρόπων ορμονών. Για τον εντοπισμό της ταυτόχρονης παθολογίας, πραγματοποιείται βιοχημική εξέταση αίματος για σάκχαρο, χοληστερόλη κ.λπ.

Μερικές φορές, στη διαφορική διάγνωση, πραγματοποιείται φαρμακολογική εξέταση με την εισαγωγή παπαβερίνης ή αλπροσταδίλης στα σπηλαιώδη σώματα.

Η υπερηχογραφική εξέταση είναι πολύ σημαντική στη διάγνωση παθήσεων του προστάτη (όγκοι, προστατίτιδα κ.λπ.) που μπορεί να οδηγήσουν σε στυτική δυσλειτουργία. Χρησιμοποιώντας υπερηχογράφημα Doppler, αξιολογείται η ροή του αίματος στα σηραγγώδη σώματα του πέους και το μέγεθος της φλεβικής εκροής. Η τεχνολογία καθιστά δυνατή την ανίχνευση σημείων αθηροσκλήρωσης, ινώδεις αλλαγές ή ασβεστοποίηση του σηραγγώδους ιστού, που έχει προγνωστική σημασία.

Μια ακόμη πιο λεπτομερής μελέτη της μορφολογίας και της ροής του αίματος στα σηραγγώδη σώματα μπορεί να πραγματοποιηθεί με μαγνητική τομογραφία του πέους και βιοψία του σηραγγώδους ιστού.

Η εξέταση με ακτίνες Χ αντίθεσης του πέους (σπηλαιογράφημα) βοηθά στον εντοπισμό της παθολογικής φλεβικής εκροής και στην αξιολόγηση της δομής των σηραγγωδών σωμάτων.

Με χρήση υπολογιστή και ειδικών αισθητήρων μπορεί να εξεταστεί η ευαίσθητη νεύρωση του πέους και να εκτιμηθεί η συχνότητα και η διάρκεια των αυθόρμητων νυχτερινών στύσεων.

Διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας

Η διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας στοχεύει στον προσδιορισμό της αιτίας της ανάπτυξής της και του βαθμού αλλαγής, που με τη σειρά του επιτρέπει τον ορθολογικό σχεδιασμό θεραπείας.

Ένα προσεκτικά συλλεγμένο και αξιόπιστο ιατρικό ιστορικό έχει μεγάλη σημασία. Στο πιο άνετο περιβάλλον για τον ασθενή, ο γιατρός προσπαθεί να ανακαλύψει πώς ξεκίνησε η ασθένεια, ποια θα μπορούσε να είναι η αιτία, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα ατομικά χαρακτηριστικά της σεξουαλικής ζωής, στην “κανονική” σεξουαλική επαφή, στην παρουσία και την ποιότητα του νυχτερινού πρωινού στύσεις κ.λπ.

Ακολουθεί γενική ιατρική εξέταση και εξέταση των γεννητικών οργάνων. Σημειώστε ότι η σοβαρότητα των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, η φύση της τριχοφυΐας, οι δομικές αλλαγές στο πέος και οι όρχεις, το σχήμα και η συνοχή του προστάτη αξιολογούνται με ψηφιακή ορθική εξέταση.

Όλοι οι ασθενείς υποβάλλονται σε ορμονικό έλεγχο. Μετρώνται τα επίπεδα τεστοστερόνης, προλακτίνης, γοναδοτροπίνης, οιστραδιόλης στο αίμα, ωοθυλακιοτρόπων και ωχρινοτρόπων ορμονών. Για τον εντοπισμό της ταυτόχρονης παθολογίας, πραγματοποιείται βιοχημική εξέταση αίματος για σάκχαρο, χοληστερόλη κ.λπ.

Μερικές φορές, στη διαφορική διάγνωση, πραγματοποιείται φαρμακολογική εξέταση με την εισαγωγή παπαβερίνης ή αλπροσταδίλης στα σπηλαιώδη σώματα.

Η υπερηχογραφική εξέταση είναι πολύ σημαντική στη διάγνωση παθήσεων του προστάτη (όγκοι, προστατίτιδα κ.λπ.) που μπορεί να οδηγήσουν σε στυτική δυσλειτουργία. Χρησιμοποιώντας υπερηχογράφημα Doppler, αξιολογείται η ροή του αίματος στα σηραγγώδη σώματα του πέους και το μέγεθος της φλεβικής εκροής. Η τεχνολογία καθιστά δυνατή την ανίχνευση σημείων αθηροσκλήρωσης, ινώδεις αλλαγές ή ασβεστοποίηση του σηραγγώδους ιστού, που έχει προγνωστική σημασία.

Μια ακόμη πιο λεπτομερής μελέτη της μορφολογίας και της ροής του αίματος στα σηραγγώδη σώματα μπορεί να πραγματοποιηθεί με μαγνητική τομογραφία του πέους και βιοψία του σηραγγώδους ιστού.

Η εξέταση με ακτίνες Χ αντίθεσης του πέους (σπηλαιογράφημα) βοηθά στον εντοπισμό της παθολογικής φλεβικής εκροής και στην αξιολόγηση της δομής των σηραγγωδών σωμάτων.

Με χρήση υπολογιστή και ειδικών αισθητήρων μπορεί να εξεταστεί η ευαίσθητη νεύρωση του πέους και να εκτιμηθεί η συχνότητα και η διάρκεια των αυθόρμητων νυχτερινών στύσεων.

Θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας

Εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία, υπάρχουν ειδικές μηχανικές συσκευές για τη βελτίωση της στύσης. Αυτό ονομάζεται θεραπεία συρρίκνωσης κενού ή θεραπεία LOD. Στα σπηλαιώδη σώματα του πέους δημιουργείται ένα μηχανικό κενό, το οποίο βοηθά στην αύξηση της ροής του αίματος. Ένας ειδικός δακτύλιος συμπιέζει τη βάση του πέους, εμποδίζει τη φλεβική εκροή και διατηρεί τη στύση. Η απόδοση των συσκευών κενού είναι περίπου 60%.

Η σωματική δραστηριότητα και ο αθλητισμός παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία και την πρόληψη της στυτικής δυσλειτουργίας, καθώς η καθιστική ζωή οδηγεί στην ανάπτυξη πυελικής συμφόρησης, επιδείνωση της παροχής αίματος στα γεννητικά όργανα και μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης στο σώμα. Καλό αποτέλεσμα δίνουν οι καταλήψεις, το τζόκινγκ, η γιόγκα, η γυμναστική, που στοχεύουν στην εκγύμναση των μυών του περίνεου. Απλά περπατώντας τουλάχιστον 10.000 βήματα την ημέρα μπορεί να ομαλοποιήσει την κυκλοφορία του αίματος, να αυξήσει την παραγωγή τεστοστερόνης και να βελτιώσει τη στύση σας.

Το μασάζ της λεκάνης και των γεννητικών οργάνων βοηθά επίσης στην αύξηση του αγγειακού τόνου.

Μια καλά ισορροπημένη διατροφή είναι εξίσου σημαντική. Για την πρόληψη της στυτικής δυσλειτουργίας, είναι απαραίτητο να συμπεριλάβετε στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ωμέγα-3) και ιχνοστοιχεία όπως μαγνήσιο, κάλιο και ψευδάργυρο. Αυτές οι ουσίες βρίσκονται σε λιπαρά θαλάσσια ψάρια, στρείδια, γαρίδες, κόκκινο χαβιάρι. Οι ξηροί καρποί και το μέλι περιέχουν μεγάλη ποσότητα ψευδαργύρου. Λαχανικά και βότανα – κόκκινη πιπεριά, κόλιαντρο, τζίντζερ, μαϊντανός, σπαράγγια κ.λπ. – είναι πλούσια σε βιταμίνες Β και C. Ως ισχυρά αντιοξειδωτικά, έχουν θετική επίδραση στην κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και στη διατήρηση των σωστών σεξουαλικών λειτουργιών. Από την άλλη, συνιστάται η ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης εύπεπτων υδατανθράκων (καραμέλες, μπισκότα, πατάτες, γλυκοί χυμοί και αναψυκτικά) γιατί μπορεί να οδηγήσουν σε ανάπτυξη παχυσαρκίας και διαβήτη. Η τελευταία είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες της στυτικής δυσλειτουργίας.

Σταματήστε το κάπνισμα, πιείτε αλκοόλ και ναρκωτικά το συντομότερο δυνατό (κατά προτίμηση πριν από την εμφάνιση της στυτικής δυσλειτουργίας). Οι φλεγμονώδεις ασθένειες του ουρογεννητικού συστήματος πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και σωστά, γεγονός που εμποδίζει τη μετάβασή τους σε χρόνια μορφή.

Η ψυχοσεξουαλική θεραπεία έχει καλό αποτέλεσμα σε νεαρούς ασθενείς με ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο του, αλλά είναι πιο συχνά αποτελεσματικό σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες.

Σε περίπτωση που όλες οι τρέχουσες συντηρητικές μέθοδοι αποδειχθούν αναποτελεσματικές, καταφεύγουν στη χειρουργική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας: αγγειοχειρουργική στα γεννητικά όργανα ή εμφύτευση προθέσεων.

Η χειρουργική των αγγείων του πέους (επανααγγείωση του σηραγγώδους σώματος, εκτομή ραχιαία φλέβα, εμβολισμός φλέβας πέους) στοχεύει στην αύξηση της αρτηριακής εισροής και στη μείωση της φλεβικής εκροής. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα τέτοιων επεμβάσεων είναι βραχύβια.

Μια αρκετά αποτελεσματική μέθοδος, που χρησιμοποιείται στα τελικά στάδια όταν όλες οι άλλες επιλογές έχουν εξαντληθεί, είναι η πρόσθεση πέους. Οι εμφυτεύσιμες προθέσεις πέους μπορούν να διατίθενται σε διαφορετικές εκδόσεις. Οι υδραυλικές προθέσεις τριών συστατικών θεωρούνται οι πιο φυσιολογικές σήμερα. Επιτρέπει την αποκατάσταση της σεξουαλικής λειτουργίας στο 90 έως 95% των χειρουργημένων ασθενών.

Ανεξάρτητα από τη μορφή και τη σοβαρότητα της στυτικής δυσλειτουργίας, αυτή η κατάσταση απαιτεί επαγγελματική ιατρική βοήθεια. Η κατάλληλη και έγκαιρη θεραπεία, σύμφωνα με όλες τις ιατρικές συστάσεις, μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να αποκαταστήσει τις φυσιολογικές σεξουαλικές λειτουργίες και να τις διατηρήσει για πολλά χρόνια.